ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ

Από την ημέρα πού πήρα την πρώτη μου κάρτα μέχρι την ημερομηνία που εξόφλησα και τη τελευταία δραχμή που χρωστούσα περάσανε πάνω από 4 χρόνια. Αν δω τα γεγονότα από απόσταση, δεν είναι δύσκολο να προσδιορίσω τι ακριβώς με έκανε να αλλάξω πορεία. Στο να πάρω αποφάσεις και να αλλάξω ριζικά τον τρόπο σκέψης και ζωής, συνετέλεσαν πολλά:

1. Ένιωθα φοβερή ταπείνωση να ξέρω ότι χρωστάω τόσα πολλά χρήματα τα οποία είχαν ξοδευτεί ανόητα και άσκοπα

2. Έμαθε η αδερφή μου για κάποιο από τα χρέη μου, και πήγε να το πληρώσει με δικά της λεφτά. Αισθάνθηκα τόση ντροπή που η αδερφή μου η οποία ήταν δημόσια υπάλληλος, με πολύ μικρότερο μισθό, μπορούσε να κάνει κάτι που εγώ με πολύ μεγαλύτερες αποδοχές δεν μπορούσα να κάνω...

3. Δεν άντεχα άλλο το άγχος της εξόφλησης των λογαριασμών που με βάραινε επί πρόσθετα του άγχους της δουλειάς μου.

4. Αποφάσισα ότι ήθελα να κάνω και εγώ κάποια πράγματα στη ζωή μου ξεκινώντας από το να πάω να μείνω μόνη μου. Για να μπορέσω να το καταφέρω θα έπρεπε όχι μόνο να εξοφλήσω όλα μου τα χρέη, αλλά και να μαζέψω ένα σοβαρό ποσό για να αγοράσω τα έπιπλα.

5. Γνώρισα αυτόν που αργότερα έγινε σύζυγός μου, ο οποίος είναι φοβερά αυτάρκης και δεν τον έχει απασχολήσει ποτέ η γνώμη των άλλων. Παρά το γεγονός ότι και αυτός ήταν μισθωτός, κατάφερε να κάνει πολλά πράγματα στη ζωή του και να επενδύσει στο μέλλον του ίδιου και των παιδιών του. Αφού αυτός τα κατάφερε γιατί όχι και εγώ;

6. Εάν θα με έπαιρναν ακόμα ένα τηλέφωνο από τις εταιρείες εισπράξεως οφειλών θα έσπαγα το τηλέφωνο.


Εκείνη ειδικά την εποχή ήμουν πάρα πολύ τυχερή γιατί δεν είχα έξοδα στέγασης και φαγητού αφού με φιλοξενούσαν οι γονείς μου.
Έβαλα λοιπόν κάτω τα πράγματα και είπα: μέσα σε ένα χρόνο θα πρέπει να έχω εξοφλήσει το μεγαλύτερο δάνειο και να έχω κατεβάσει τις υπόλοιπες οφειλές μου. Έβγαλα λοιπόν εντελώς τις κάρτες από το πορτοφόλι και τις έδωσα στους γονείς μου. Κάθε φορά που πληρωνόμουν το μεγαλύτερο μέρος του μισθού τους το παρέδιδα για ν τα καταθέσουν στις τράπεζες που χρωστούσα Σταμάτησα να αγοράζω ρούχα, παπούτσια, ακριβά αρώματα και καλλυντικά. Αποφάσισα ότι για τον επόμενο χρόνο μπορούσα να περάσω μία χαρά με αυτά που είχα (για ναι μη πω για τα επόμενα χρόνια). Περιόρισα δραματικά τις εξόδους (έγινα πραγματικά ακριβοθώρητη...). Σταμάτησα να αγοράζω περιοδικά και μείωσα πολύ το τσιγάρο. Έπαιρνα στη δουλειά φαγητό από το σπίτι. Διακοπές δεν πήγα πουθενά αλλού παρά μόνο στο εξοχικό των γονιών μου. Είχα βάλει στόχο ότι τον επόμενο χρόνο θα είχα μειώσει δραματικά τις υποχρεώσεις μου και στον επόμενο ενάμιση θα εξοφλούσα τελείως. Και εφάρμοσα σχεδόν ότι αναφέρω στους τρόπους εξόφλησης δανείων και καρτών, με εξαίρεση τη μεταφορά υπολοίπων που τότε δεν υπήρχε σαν υπηρεσία από τις τράπεζες.
Δεν ήταν εύκολο. Οι θυσίες ήταν πολλές και υπήρξαν φορές που αισθανόμουν πραγματική στεναχώρια και καταπίεση. Ήξερα όμως ότι η δύσκολη περίοδος θα κράταγε λίγο. Και όσο κράταγα χαρακτήρα πάντα η επόμενη μέρα ξεκινούσε με πολύ αισιοδοξία και χαρά, γιατί εκτιμούσα τον εαυτό μου και ήξερα ότι αφού έβαλα ένα στόχο θα τον καταφέρω. Και όταν έρχονταν οι λογαριασμοί κάθε μήνα δεν υπήρχε μεγαλύτερη χαρά από το να βλέπω κάθε μήνα να κατεβαίνει το ποσό των οφειλών μου. Και όσο μεγάλωνε η διαφορά ανάμεσα σε αυτά που είχα χρεωθεί και αυτά που έμειναν να πληρώσω η αισιοδοξία μου ανέβαινε ακόμα περισσότερο.
Μπορεί να μην έβγαινα πολύ, αλλά άρχισα να καλώ συχνότερα τους φίλους μου στο σπίτι. Και σιγά σιγά ο χρόνος πέρναγε.

Εδώ και έξι χρόνια δεν χρωστάω πουθενά. Όταν εξόφλησα έβαλα κάτω τα πράγματα και αποφάσισα να αρχίσω αποταμίευση για να μπορέσουμε με τον άντρα μου να πάρουμε το σπίτι που ονειρευόμασταν.

Αυτή τη στιγμή διαθέτω ένα μεγάλο αποθεματικό στη τράπεζα και ήμαστε στο στάδιο της έρευνας για την αγορά του σπιτιού. Κάθε χρόνο πάμε ένα ταξίδι στο εξωτερικό, και αγοράζουμε ότι μας χρειάζεται ή μας ευχαριστεί πραγματικά. Το σημαντικό όμως είναι ότι δεν κάνω πλέον shopping therapy.

Η επιτυχία προϋποθέτει αγώνα. Και ο καθένας έχει δύο επιλογές: να αφεθεί στην αδυναμία και την αυτολίπηση και να αφήσει τα γεγονότα να τον κατευθύνουν ή να παραδεχτεί ότι είναι πολύ πιο δυνατός από ότι πίστευε, ότι μόνος του ευθύνεται για τη ζωή του και να ξεκινήσει τον δικό του αγώνα.
Φανταστείτε μία ζωή χωρίς χρέη, με ένα καλό αποθεματικό διαθέσιμο σε κάθε ανάγκη ή για κάθε επένδυση. Βγείτε από τη μίζερη νοοτροπία του να αποκτήσετε ότι άχρηστο βρεθεί στο δρόμο σας για να το φορέσετε και να το βάλετε σε ένα ντουλάπι. Τα πανάκριβα αυτοκίνητα δεν θα σας βοηθήσουν ναι φαίνεστε καλλίτεροι. Γιατί πραγματικά υπάρχουν πολύ περισσότερα πράγματα που μπορούμε να κάνουμε τη ζωή μας πολύ πιο σημαντικά, είτε αυτά λέγονται επένδυση σε ένα αγαθό είτε προσωπική βελτίωση και καλλιέργεια.